…ziel en zaligheid…
Tja, dat is voor mij toch meer ’n zaal vol zieligheid kan ik je zeggen… Nondeknetter zeg, nu ik ’n week of 6 loop te afvalracen om de compensatiekwabben er af te schrapen offer ik aardig wat op.
Vóór mijn initiatief keek ik 16 keer per dag in de koelkast en vrat ik 17 keer wat er lag.
Maar sinds m’n voorgenomen minder, minder, minder, is dat zoveel minder, dat ik niet minder kan zonder het loodje te leggen. Dat wil zeggen ik doe natuurlijk wel streng mijn blubberdieet en mag ik inmiddels ook weer wat eetbaarders wegkanen. Zo’n 2 x per dag nog dieet meuk en 2x per dag 50% van de helft van wat ik normaal gewend was in me te plempen.
Ook de vluggertjes (oeps) ik bedoel de vele tussendoortjes weet ik te pareren, al is daarbij antikwijl-kleenex nodig om het laminaat tegen opbollen te beschermen. Maar ik blijf er af: crashen is crashen punt uit. Kilo’tjes vliegen er af… dwz. vlogen ja. De eerste twee weken begon mijn skinny jeans al uit de kast te kruipen om mijn goddelijke lijf te sieren, maar daar bleef het bij.
Geen splinter meer gegeten van wat niet mocht maar de weegschaal bleef ook na het tegen de muur kwakken teveel aangeven. Als ik beschrijf wat ik allemaal zou hebben willen eten komt zelfs de lezer dezes spontaan 7 kilo aan. Maar ik laat het staan… Ik heb die discipline en wilskracht absoluut. Zo ben ik ook ooit van de drank en het roken afgekomen… jaja ook ik.
Maar wat demotiverend zeg, wat teleurstellend. Op internet al gekeken of ik niet per ongeluk aan ’n gebakken luchtdieet ben begonnen bij de vermageringsgoeroe. Maar nee hoor, met hun dieet komen de botjes al snel in zicht beweren ze. Binnen een maand wordt prikkebeen jaloers op je.
Nou zoals gebruikelijk bij mij werkt dat blijkbaar niet. Maar ik hou nog vol hoor, met nog vers in mijn geheugen het schransen uit zieligheid, kijk ik nu licht gefrustreerd naar al die verboden zaligheden.
….voor straks, eet smakelijk…
Doe ik normaal zo’n beetje alles “met ziel en zaligheid” dan is dat hierbij inmiddels met omgeslagen naar “met hangen en wurgen”… in gelukkig de aller afgezwaktste betekenis van het woord.
