…nagelbijten…
Datum weet ik niet meer maar wel zomer, kort voor de bouwvakvakantie, heel lang geleden, ik was rond de 16-17 jaar.
restverschijnselen
“kopstukken en hersenkrakers” vRoen
…ik voel me ‘n “jij” dus als jij “u” zegt tegen mij, ga jij aan mijn gevoel voorbij…
…mama mia…
…dit en alle andere ABBA-liedjes in het muziekzaaltje keihard gedraaid en op de grond ritmisch liggen rollen en mee krijsen…
restverschijnselen
…ouwelui…
Dacht even dat ik stikte… Hoewel ik niet aan het eten was, gestoord door stemband verlamming, kreeg ik toch een flinke brok in m’n keel.
restverschijnselen
…emootziek…
Bij mijn dagelijkse, persoonlijke verzorging en dappere pogingen fysiek nog wat uit m’n fikken te laten komen voor m’n bedrijf, en tijdens bv. de regelmatige therapie sessies, laat ik onderdrukt van me horen.
restverschijnselen
…poot…?
Vandaag ineens kreeg ik het lef met mijn voorkeur uit de bench te komen.
restverschijnselen
…non Cosca…
Opnieuw een oude foto en wederom verder terug met m’n tijdmachine. Deze keer geland op de speelplaats van wat men toen ook wel de “Kakschool” noemde…
restverschijnselen
…broodschieter…
Nog wel generend voor het wrak dat ik werd na mijn CVA’s, begon ik me op therapeutische basis aan het volk te tonen door eerst maar eens bij de plaatselijke Broodhoek wat krentenbollen te scoren.
restverschijnselen
…rechtop…
We zijn vandaag de dag ons leven niet meer zeker, toch? Geweld, ziekte, appen in ‘t verkeer en vette pech is in onze “beschaafde” wereld aan de orde van de dag.
restverschijnselen
…watje…
Ben je wel eens kwaad, boos, nijdig of zelfs woedend? Dan komt je omgeving al snel met; “moet je niet doen joh, maak je niet kwaad, daar bereik je niks mee”.
restverschijnselen
…knipoog…
Weet je, ik krijg ‘n mailtje binnen met vervelend nieuws. Nou, kan gebeuren natuurlijk, kan niet altijd carnaval zijn, baby schudden of housewarming.
restverschijnselen
…appeltaart…
In 1997 voor het eerst met “ze” kennis gemaakt; De “uitbaters” van professionele clubhoreca op ‘n zweefvliegveld. In mijn beleving al direct de “papa en de mama” van iedereen die daar ook maar aan land kwam.
restverschijnselen
…voetenpoef…
Koude of warmte heeft me, in m’n lang zal ie leven, nog nooit ene ruk uitgemaakt. Sterker nog in de zomer kon ik maar zo met ’n dik vest aan lopen en in de winter in T-shirt met korte mouw.
restverschijnselen
…dat andere…
Al vanaf kind is het heel erg belangrijk voor me geweest, en is het een grote rol in mijn leven blijven spelen.
restverschijnselen
…ondoenlijk…
Vertwijfeling alom… Wat staat me te doen, is m’n dilemma. Ik weet niet eens of ik nog wel iets wil doen.
restverschijnselen
…bezopen…
Als je zoals ik gezegend ben met een kwartetje aan CVA’s, dan is het wel zo’n beetje over met je drukdoenerige workaholische bestaan, zou je denken.
restverschijnselen
…de lach…
Ja, haha, dat was vroeger een blote dingetjes weekblad… Je zag haast niks, maar oeps, rode oortjes en vlekjes op de wangen hoor…
restverschijnselen
…ontploffing…
“Gezondheid”… ja dat is een groot goed ja. Maar niet op het moment dat ik vreselijk moet niezen!
restverschijnselen
…ketamine…
Je weet vast wel waar ongelukjes zitten… Toch? Maar dat klopt niet altijd hoor.
restverschijnselen
…horen en zien…
Toegegeven; ik zap wat af als ik mijn dag rond 19.00 uur in bed voort zet, ter voorbereiding op een nacht die je alleen in films ziet.
restverschijnselen
…intramuraal…
Nou ik ben echt wel een buitenmens hoor. Jarenlang zomer en winter, storm en regen en zelfs brandende zon met plezier getrotseerd om buiten te werken, hobbyen en sporten.
restverschijnselen
