…kwelzorg…

Je hebt wat nodig hoor als je samen met je eigen wereld in elkaar stort door vreselijke ziekte in lijf, leden of in je hersenpan.

Het staan, zitten, lopen en ADL gedoe hebben dan ondersteuning nodig van wieltjes, stokjes, beugeltjes en kunstzinnig gebogen keukengerei.

Als de WMO ambtenaren je lief vinden krijg je dat gratis van de gemeente, anders moet je het zelf kopen bij de dure spulletjesgigant of al half gesloopt op mediplaats. Maar als je flink rondscheurt of op z’n minst veelvuldig gebruik maakt van dat gehandicapten speelgoed, moet de organisatie die de zooi ook geleverd heeft komen om het rollend materieel te onderhouden zo niet compleet te renoveren na iets te lomp bochtenwerk en verkeerd inschatten van stoeprandjes… Ja ik heb iets aan mijn hersens, dus mag ik alsjeblieft?

Onze gecertificeerde hofleverancier is Welzorg… u snapt het al… alias Kwelzorg, Nietzorg, Rotzorg en Zorgeloos. Want het melden van een mankement is een ding, maar het uiteindelijk herstellen is een heeeeel ander ding. Tussen het melden van het euvel en het bezoek van een monteur of teuse zit een wereld van krakkemikkigheid, onverschilligheid, onbenul en effe kijken. Dus heel veel tijd!

Op zich is die “klotezorg” een groot bedrijf hoor en net als veel andere bedrijven nemen ze alles aan en beloven ze dat het wel goed komt… Daar houdt het vaak op, daar wringt de aangepaste schoen en gaat men over op gelul. Ineens is iedereen ziek, is er geen personeel te krijgen en kunnen ze de afspraak nergens terug vinden, zelfs niet na heel veel “effe kijken” door de telemiep.

Wij bellen 15 keer voor niks, ze bellen 5 keer terug voor onzin en intussen schrijdt de tijd voort zonder dat er iets gebeurd. Er komt soms nog wel iemand maar die komt eerst en alleen maar kijken naar wat wij al gemeld hadden en zeggen dat hij een controlerende hoge pief is.

Voor de zoveelste keer een afspraak niet nagekomen bellen we, de wanhoop nabij, deze keer maar eens heel boos op…. Mijn mantelzorgeresje kruipt daartoe in de huid van een viswijf en laat haar keeltje lustig gorgelen en lipjes pruttelen. Dan wordt er onmiddellijk een nieuwe afspraak gemaakt en we mogen een klacht indienen en ook veel sorry en ja ik begrijp het en jeetje wat vervelend voor u.

We gaan het maar afwachten want een klacht indienen lijkt net of ze naar je trammelant luisteren maar niets is minder waar. Hopeloos dat WMO en gemeenten met dergelijke incapabele bedrijven in zee gaan… Maar ja daar zijn ook nog wel wat boeken over te schrijven.

En even voor alle duidelijkheid: We zeuren niet maar we zijn woedend en teleurgesteld want we wachten al wel heel lang en veelal vergeefs op hulp en herstel van het materiaal waar ik inmiddels afhankelijk van ben.

Vaste lezers weten dat ik er al eerder over geschreven heb maar het wordt steeds erger… en het “kwelt” ons enorm.