…beads…
Oftewel (gebrande) glazen kralen! Schitterende kunstwerkjes als product van een fascinerend ambacht. Met weemoed kijken we terug naar de tijd dat deze bezigheid deel uitmaakte van onze broodwinning…
Eén van de vele ambachtelijke kunsten uit ons bedrijfsleven van weleer.
Zo’n beetje van baby af aan en ik me kan heugen, ben ik super creatief geweest op allerlei gebied en met uiteenlopende materialen en technieken. Een, van niets iets makende, uitvinder in een notendop. Hoe meer rommel of dingen er beschikbaar waren, hoe creatiever ik er mee was. Wat ik bedacht, maakte ik en hielp niet zelden anderen aan oplossingen of bruikbare ideeën voor wat dan ook.
In m’n puberjaren werkt ik bij boeren en loonwerkers alwaar ik twee nieuwe landbouwmachines bedacht. Nooit ‘n cent voor gekregen maar daar hield ik me ook niet mee bezig. Opmerkelijk was veelal mijn “drang” terug te gaan naar de basic/basis en oorsprong van materialen en technieken en het zoeken naar verbeteringen op welk vlak ook. Gewoon op ongeschoold niveau met hooguit opleiding kleuterschool. Een puur natuur en gepassioneerd autodidact.
Bezig zijn met bv. Macramé, touwtjes en scoubidoo bracht me er toe zelf een touwslagerij te bouwen en touw te gaan maken als ambachtelijke demonstratie. Haast verslaafd aan origami en vouwblaadjes moest er een ambachtelijke papiermakerij komen en zo ging ik gepassioneerd aan het werk met camera obscura en de basis van fotografie. Gedreven door mijn liefde voor het natuurproduct “bijenwas” ontwikkelde ik een kaarsenmakerij. Verder hield ik me onledig met o.a. stoelenmatten, inkt maken, hout en metaalbewerking en diverse culinaire technieken…
Overal gaf ik inmiddels samen met mijn lief cursussen, workshops en demonstraties en was ik uitgekeken op het een dan ging ik weer vol voor het ander waar, door de kredietcrisis, behoorlijk de klad in kwam. Op zoek naar een uitweg werden we door een consulent van de Kamer van Koophandel op het idee gezet onze liefde voor honden professioneel uit te breiden tot een uitlaatservice… En dat hadden we nooit niet moeten doen. Inmiddels uitbaters van een boeiend kleinschalig bedrijf met veel waardering van onze klanten en een fantastische dagbesteding voor beiden.
Tandenknarsend beleefden we intussen nog lange moeilijke jaren met grote financiële zorgen, nipt faillissement voorkomen, getroffen door ‘n slopende ziekte en in ernstige woonnood terecht gekomen door gedwongen vertrek wegens verkoop door de verhuurder. Doorzetten, keihard werken, geluk hebben en in onszelf geloven hebben ons er, gesteund door derden, bovenop geholpen. Inmiddels wonen we met onze honden in een klein paleisje en lacht het geluk ons weer toe.
…vanwaar dit verhaal…
Ooit zag ik een kralenmaker bezig op ‘n markt en was er zo door gefascineerd dat we direct op les zijn gegaan en alle benodigdheden aanschaften om zelf met dit boeiende ambacht bezig te kunnen gaan. Oefening baart ook hierbij kunst en jawel dagelijks verschenen er de mooiste glaskralen. Met glaskralen branden dagenlang doorzetten en mislukking voor lief nemen tot we het trucje snapten en de ambachtelijke kunstvorm goed in de vingers hadden.
En dan ineens bij het opruimen van de laatste verhuissporen komen we met een schok, oog in oog te staan met een doos van de destijds door ons gemaakte kralen. Eigenlijk nooit meer aan gedacht maar diep geraakt door deze aanblik. De geschiedenis raast in enkele seconden aan ons voorbij, trots verzuchtend: wat hebben we toch vreselijk veel gedaan he lief?
…en volgehouden, alle tegenslag ten spijt…
Natuurlijk weet ik maar al te goed: Ik ben een doorzetter… Maar kijk meer en meer op tegen het niet aflatende doorzettingsvermogen van mijn lief.
Wat een prachtig en positief verhaal.
Waar een wil is is een weg!
Weet niet, kan niet, wil niet, hoef niet:
Dat is er allemaal niet bij bij jullie! Gaan met die banaan!
Uitproberen, uitvogelen, uitzoeken:
Dat is waar jullie in geloofden!
Wat een doorzetters …. petje af ….
alle respect …. kanjers!!