…rollator…

Met iets meer dan griep achter mijn kiezen en ’n zuurstof gebrekje in m’n bejaarde hersens, is lopen en staan toch wel ’n wanstaltige vertoning geworden hoor. 

Ondanks ’n overdosis therapieën en na ’n aantal slopende andere ongemakken is de stabiliteit met alleen een wandelstok niet echt meer je dat. Mijn levenspad vervolgen is een unieke combinatie van swaffelen en de sint Vitusdans, dus er is meer nodig om mij tot bewegen te bewegen…

De oplossing kwam, na oefenen met een winkelwagentje, in de vorm van een rollator. Een soort rolstoel zonder stoel maar je kunt er wel op zitten, als je tenminste goed uitkijkt en parkeer-remt.

Op internet staan 485.000 rollators, dus daar een keuze uit maken moest anders. Briefje gemaakt met eisen, wensen, voorwaarden en nog wat ander gezeur en dit via Google aan een geselecteerd clubje oh-graag-leveranciers gestuurd.

Geen reactie bij 50%, hebben we niet bij 30% en kijk maar op de site bij de rest… Behalve die ene, die op zaterdagavond nog aan het werk was en precies aangaf welke hij voor me in petto had. Wauw…. dus het kan wel.

Keuze snel gemaakt, besteld en betaald. Paar daagjes later stond de “vliegende Hollander” op de stoep… Wauw zeg, wat snel en wat een feest. De leenrollator van Ergo weer terug gebracht en m’n nieuwe speeltje uitgepakt. Paar extra dingetjes er zelf op gemonteerd terwijl de leverancier dat zou doen maar niet zeiken: het ding is in huis… prachtig en solide. Dus ik ben loopmobiel!

Dacht ik…. maar het loopt toch anders.

Namelijk op een standaard rollator zitten 2 geremde wielen. Een rem voor de linkerhand en de andere voor rechts. Tenminste, als je normaal ben. En ik ben nou eenmaal anders want b.v. mijn linker kan niet wat mijn rechter wel kan. Met mijn deels verlamde en deels spastische linker handje kan ik geen remhandel inknijpen Sterker nog: niet eens in m’n neus  pulken.

Hier is een handig hulpmiddel voor beschikbaar dus dat er bij besteld: “Eenhandberemming”! Ik knijp met rechts en beide wielen staan stil. Anders rolt het linker wiel door en ga ik op m’n plaat(bek).

Maar dat zat er niet op gemonteerd… #%><&@*$##@… Toen de stoom om mijn hoofd was verdwenen ik bellen, mailen, appen en hardop oefenen in wat ik tegen ze zou willen zeggen, maar helaas geen contact.

Uiteindelijk iemand wel te pakken gekregen (gelukkig alleen telefonisch) en na mijn klacht en onvrede het antwoord: Oh stuur maar terug dan… #%&@*$#*&@!

Gaan we doen. Opnieuw op zoek en inmiddels in een winkel het door mij bedoelde hulpmiddel gekocht. De rem zetten ze er nog op en dan wordt ie thuis gebracht. Weliswaar € 100,= duurder maar het leed lijkt geleden en de rust in mijn walnoot teruggekeerd.

Er zit een flinke boodschappentas op dus kan ik er mooi mijn “klusmobiel” van maken.

Er raai ‘ns wat? Is al klaar en ik kan hem morgen ophalen. Ik wist wel dat er nog wat goed gaat op de wereld.