strapatsie

Nou ja eigenlijk bedoel ik Afasie. Maar ik heb ooit een knakker een poging horen doen, het woord juist uit te spreken, en daar liep ie met de meest wanstaltige anagrammen flink op vast.

Afasie: ik kan er heel kort over zijn: als je dat hebt, kun je niet lullen….

Nee, dan is er iets in je hersens niet helemaal goed gegaan, door wat dan ook, en dan worden de, naar je tongval gestuurde, woordjes veelal verknipt in geluid omgezet.

Vooral vervelend voor een toehoorder want als die de tijd niet neemt te wachten hoe jij je lettertjes aan elkaar probeert te plakken, is ie weg voor jij “er was eens” hebt gezegd.

Ik ben geen ervaringsdeskundige dus weet niet echt hoe het voor de spreekstalmeester zelf is, om zo moeilijk tot woorden te komen, maar die zal dat zelf wel door hebben lijkt me.

Toch heb ik wel enige ervaring op dit gebied omdat ik wel eens zo’n afaseut heb horen praten. Sterker nog haha, “Oranje Boven” heb horen zingen….

Nou ik had het niet meer… En niet omdat ik er zo om moest lachen.

Maar ik werd tot diep in mijn merg geraakt door die man, en wat ie gewoon zonder schaamte voor de camera zat te presteren….

Een diep respect maakte zich van mij meester. Waardering van 1000 op de schaal van Rigther. Ademloos heb ik het hele lied afgeluisterd en uitgekeken, en het enige wat ik nog kon uitbrengen was WAUW…

In juist dat ene lied, door die vent gepresenteerd, ligt voor mij niet alleen de kennismaking met afasie, maar nog meer een onmeetbaar respect voor hen die er mee behept zijn…

De sprekers zelf zullen er wellicht meer moeite mee hebben, maar ik hang aan hun lippen… Niet echt natuurlijk anders kwam er helemaal geen goed geluid meer uit hun mondstuk.

Het doet me toch ook nog even denken aan mensen die dislesbisch zijn… Die kunnen niet schrijven, of kloppen zulke vreemde letterreeksen neer, dat het amper te volgen is.

Maar me nog naschamend, voor een ooit daarover gemaakte opmerking, lees ik nu met belangstelling juist hún schrijfsels. Zo ook luister ik geboeid naar mensen met afasie…. ademloos en aangedaan.

Misschien nog niet eens altijd om wát ze te zeggen hebben, maar het feit dát ze iets zeggen…

Wauw.

 

>Klik hier voor schrijfsels in opdracht<