gedenkdag column
Op 11 mei 2018 … is met de ingebruikname van mijn CVA een nieuwe tijdperk aangebroken.
Zo’n herseninfarct is geen op zichzelf staand iets, is mijn persoonlijke overtuiging. Het is veel meer de opening van een nieuwe gezondheidstoestand.
Ik licht het onmedicaal toe:
CVA tje opgelopen? Nou vervelend zeg. Dat wordt hard werken en het maar weer te boven zien te komen.
Ach met ‘n paar leuke peutjes en ‘n gemotiveerde instelling ben je zo weer in de benen.
Bijzonder om dit allemaal te beleven hoor, maar als je denkt het hiermee wel te gehad, ben je op een verkeerde hoop gaan zitten.
Want met het grootste gemak ben je zo maar weer opnieuw aan de beurt, jazeker dan komt er een recidiefje zoals dat in NAH taal heet, en ik ben ervaringsdeskundige dus spreek me niet tegen….(pfff).
Je denkt bvb. dat je misselijk bent en tadaaa een nieuw infarct en ziekenboesje weer in, ja hoor raak.
Naar huis en weer verder therapieën.
En op een dag ben je bezweet met lage temperatuur…. en wat denk je? Tadaaa weer ziekenhuis en met weer ‘n recidief van formaat.
Dus naast hard moeten gaan werken om de schade te herstellen kun je al weer haast wachten op de volgende dreun en kan ik de volgende vraag maar nauwelijks onderdrukken…
“Jezus, als je bestaat laat ff weten waar dit dan voor nodig is” … Ik woon verdorie naast je kathedraaltje, ben stil als ik daar hoor zingen, half Ewijk steekt kaarsjes voor me op, ik mep nooit iemand tegen de vlakte, en dan toch dit allemaal…
Ook nog dubbel prut want als ik onderuit ga met iets in m’n walnoot, gaat mijn lief op haar bek en scheurt spiertjes in de buurt van haar scapula. En nota bene recentelijk wordt ze van achteren genomen door ‘n bestelauto met als gevolg van die overheerlijke whiplash verschijnselen…
Maar ach, gesteund door onze LOL* staan we samen sterk en kreupelen we vrolijk weer een stukje toekomst in…
Met dagelijks zo’n kudde viervoeters om ons heen is dat nog leuk ook. En we begrijpen nu ook beter de uitdrukking: de “lamme” helpt de “blinde”….
(*Later Ontwikkelde Liefde)
Mijn god ,alweer een jaar geleden. Ik weet het nog precies, wij waren op vakantie in Duitsland .Wat een vreselijke schok was dat,ik voelde me heel erg verdrietig en moest steeds aan je denken en schoot dan weer vol.Gelukkig hield Margot ons op de hoogte ….En nu nadat iedereen zag hoe sterk jullie waren en hoe hard jullie werkten om er bovenop te komen, wat ook best aanvaardbaar was gelukt, zijn jullie weer bij af.Jeroen heeft na de eerste schrik zijn humor en vechtlust weer op gepakt en samen gaan jullie er weer tegenaan. Ik zendt jullie veel liefde toe en hoop zo dat alles weer de goede kant op gaat…..💋❤🥰
Je bent een grote KANJER en jullie LOL is enorm sterk, ik hou van jullie. 👍💋