Eustachius column
Oude mensen zijn doof! Ouwe knakkers m/v zijn total stokkie. En al helemaal als ze ook nog zijn voorzien van iets grappigs uit het NAH keuzemenu.
Althans, dat willen de verpleegpoppetjes waar ik nu weer mee te maken heb me doen geloven.
Al snel viel het mij op dat de meeste die de kamer, therapiezaal of vreetschuur in komen, een diepe hap lucht nemen en dan los gaan op mij met een begroeting in CAPS:
GOEDEMORGEN MENEER DINGES …krijst het door de ruimte en mijn oren.
En dan de rest van de, bij het dansje van dat moment behorende, teksten als bvb:
LEKKER GESLAPEN? WAT WILT U ETEN? BENT U ER KLAAR VOOR? enz, enz.
Pijnlijk hard blijven ze op me in schreeuwen… pfff en auw in m’n Eustachius….
Zuster waarom praat u zo hard? Oh, praat ik zo hard? Ja u praat heel hard en dat doet pijn aan m’n oren.
Oh daar ben ik me niet van bewust, maar dat ben ik waarschijnlijk gewend want bijna iedereen op deze afdeling is doof…
Dat begrijp ik goed zuster maar ik ben niet doof. …oh sorry…
Volgende keer weer net zo… zuster waarom praat u zo hard… oh ja ik zal er op letten.
Niet dus…. meerdere keren moet ik blijven vragen of ze ajb zachter willen praten want het lijkt net alsof ze met een scherp potlood in m’n buisies steken.
En elke keer “oh sorry”…. en sommigen worden zelfs boos als ik er iets van zeg… alsof ik zeg dat ze lelijk zijn…
En eigenlijk begrijp ik hier geen reet van want het zegt iets over een volautomatische werkhouding en dat kan nooit goed zijn, en al zeker niet voor mensen zoals mij, die dat moeten ondergaan.
Zo betrap ik met grote regelmaat de meeste doktertjes op een automatisme wat compleet aan mij voorbijgaand ten tonele wordt gevoerd.
Absoluut onpersoonlijk en niet zelden vernederend. Ik merk dat ze vaak alleen ook zich zelf horen en niet of amper mij.
Heus er zijn fantastische medewerkers bij hoor, maar erg veel figuren inclusief ook stagiaires bulken je keihard tegen je kop!
Soms vraag ik me af of hun collega’s (of managers) dat niet horen en er iets van kunnen zeggen maar dat schijnt niet te werken.
Nu kan ik amper praten en slechts fluisteren maar als ik mijn stem weer terug mocht krijgen schreeuw ik de antwoorden voortaan keihard in hun oren….
Als ze dan zeggen waarom praat u zo hard dan is mijn antwoord natuurlijk:
…JULLIE ZIJN DOOF…
👏👏👏👏👏👂👂👂👂👂
Wat een gedoe, dat getetter in je oren alsof je doof bent…..geef ze van katoen Jeroen, maar wel pas als je je stem weer goed en hard kan gebruiken, want het klopt dat vele van deze mensen hard praten of fluisteren een weg tussen in kennen ze meestal niet. Ik hoop dat je het met je humor overleeft en anders een groot bord ophangen bij de ingang van je kamer met daarop geschreven “”fluisteren svp want mijn oren doen zo zeer”” bij overtredingen geld overmaken voor het ==doveninstituut== Zal ze vast afleren en heeft het goede doel bereikt ….👂👏🥰😅😅😅💋
ook mijn ervaring, ze zijn soms horende doof en ziende blind 🙂
🙈😘