Auteur: vRoen

1 april… Kikker in je bil… hahahahahaha….. Wauw, dat is lachen… Zo’n goeie hadden wij nog niet gehad… Ik kom niet meer bij ofwel, ik lach me kapot…. 

Ronddolend en mijn weg zoekend in de, na CVA geopende nieuwe wereld, kom ik behalve op oeverloos saaie medische encyclopia, ook terecht bij mensen die er echt iets van weten, de ervaringsdeskundigen. 

Ja hoor, ik ben hier de zielige, aangedane pijnhebber, en ik therapie me een paar keer per week de pokken om alsnog ‘n soepele bejaarde te kweken… 

Reizen in m’n rolstoel wordt keurig door de verzekering betaald. Van huis naar kliniek vv. wauw toffe service…

Grappig hoor, van de ene seconde op de andere een nieuw bestaan in te vullen. De “alles is anders show” zonder prijzen, maar er hangt wel een prijskaartje aan. 

Het leven weer opgepakt en vorm aan het geven. Met m’n maatje alle zeilen bijzetten om het voortbestaan zo comfortabel mogelijk te maken. Best te doen, met ups en downs en niet moeilijker maken dan het is… 

Bij mijn inmiddels redelijk goed ingerichte dagbesteding met voornamelijk de honden en daarnaast af en toe een schrijfseltje bedenken, krijg ik natuurlijk ook te maken met onze klanten. 

Wat ik zoal aan verhalen op lotgenoten sites lees bezorgt me aardig wat maagkrampen…. Wat een gezeik vaak zeg en wat een stompzinnige reacties…. Zo dat is er uit…. 

Daar lig ik dan met ’n NAH-tje, flink voor pampus en feitelijk ff niks meer te kunnen… Hoeft ook niet want ik ben ziek. En omdat er veel zieken zijn hebben ze ziekenhuizen bedacht, best knap, handig en alles van

Eenmaal uit mijn coma word ik in een paar dagen bijgespijkerd met de werkelijke betekenis en medische naam van m’n aandoening… CVA…. Ach ja natuurlijk… Ik had het kunnen weten… Niet dus!  Nooit van gehoord en alleen onbewust gezien van eerdere wat

Nou ik moet zeggen dat zo’n CVA’tje me best wat doet. Ach en als ik er dan nog een overheen krijg, waarbij ik zo ziek was dat ik overtuigd was dood te gaan. Raak ik er enerzijds aan gewend. Aan

Door mijn roerige leven heen heb ik al met heel wat pointen te maken gehad… Veel bedrijven noemen zich dinges-point of iets-point en dat verkoopt blijkbaar… Als je iets zieks of gestoords oploopt, ben je daar echt nog niet vanaf

Nu ik weer dagelijks bij huis “loop”, is het heerlijk dat ik binnen ons bedrijf met honden uitlaatservice weer een betekenisvolle bijdrage kan leveren.

  …en het was op 5 december 2018… ‘n paar thuisblijvertjes spelen in de tuin en ik ga zelf de keuken in. De balletjes moeten bruin en ‘n beetje therapeutisch kokkerellen was goed voor het linkerarmpje zei Ergo… 

Na drie weken ziekenhuis eindelijk naar de zo vurig verlangde vervolgopleiding in SMK.