…herinnering…
Mijn toekomst is nog te kort om het laven aan herinneringen niet te rechtvaardigen.
restverschijnselenTragikomisch theater van ’t hersentiment.
Mijn toekomst is nog te kort om het laven aan herinneringen niet te rechtvaardigen.
restverschijnselenWaar gebeurd sprookje. De schijtlijster was niet in haar hum… teveel gevreten. Achteloos weg gemikte Mac-zooi, besjes en zaadjes zaten haar in de weg. Vliegen kon ze amper en ze keek zo lodderig uit haar ogen dat de mannetjes als
restverschijnselenEr is natuurlijk vreselijk veel om te huilen in deze wereld, dat weet ik ook wel. En echt niet alleen met Pasen of welk “vrede op aarde” feest dan ook.
restverschijnselenAh, je kent het vast wel: verdriet, zorgen, paniek en boosheid, maar ook leuke boeiende en spannende dingen.
restverschijnselenEr is een vereniging waar je je finale geregeld kunt krijgen zonder dat ze de bak in hoeven. Leuke en handige tips hoor, dat neemt ‘n hoop zorg weg…
restverschijnselenNee dit gaat niet over het oude, mierzoete, liedje van Willeke Spraakles, maar ‘t is naar aanleiding van een man die wij kennen. De goede man is al dood, maar loopt nog wel rond.
restverschijnselenDoor de tijd heen heb ik me een nieuw restverschijnsel gerealiseerd. Daar denk je aanvankelijk niet aan en daar wordt ook niet over gesproken door toekomstverwachtingsdeskundigen. (speelde ik nu nog maar scrabble zeg).
restverschijnselenMet een druk militair vliegveld in onze “achtertuin” waren we in Soesterberg heel wat gewend aan vliegtuigen die teringherrie produceerden en waarmee het soms ook vreselijk mis ging. Geen trauma’s maar wel bijzondere herinneringen.
restverschijnselenLichting 66-06, Generaal de Bons-kazerne Grave. Na een zwerftocht van enkele jaren ontkwam ook ik niet aan de dienstplicht.
restverschijnselenHet gevoel en de beelden van mijn vliegtuigongeluk (ja ‘n mens maakt wat mee) zijn regelmatig terugkerende, bizarre herinneringen.
restverschijnselenDatum weet ik niet meer maar wel zomer, kort voor de bouwvakvakantie, heel lang geleden, ik was rond de 16-17 jaar.
restverschijnselenNou, de “vrede” is weer in de maand hoor. En als ik dan “vrede op aarde” hoor denk ik gelijk; huh? Wauw, waar? Laat kijken… Ja toch?
restverschijnselen…dit en alle andere ABBA-liedjes in het muziekzaaltje keihard gedraaid en op de grond ritmisch liggen rollen en mee krijsen…
restverschijnselenNa ’n hoop gezeur, overstag gegaan en dus eindelijk een hondje. Ja mijn vrouw wilde dat graag, maar zelf had ik amper wat met honden. Honden luisteren niet, moet eten in en poep uit, je moet ze uitlaten en ze
restverschijnselenDacht even dat ik stikte… Hoewel ik niet aan het eten was, gestoord door stemband verlamming, kreeg ik toch een flinke brok in m’n keel.
restverschijnselenBij mijn dagelijkse, persoonlijke verzorging en dappere pogingen fysiek nog wat uit m’n fikken te laten komen voor m’n bedrijf, en tijdens bv. de regelmatige therapie sessies, laat ik onderdrukt van me horen.
restverschijnselenVandaag ineens kreeg ik het lef met mijn voorkeur uit de bench te komen.
restverschijnselenOpnieuw een oude foto en wederom verder terug met m’n tijdmachine. Deze keer geland op de speelplaats van wat men toen ook wel de “Kakschool” noemde…
restverschijnselenNog wel generend voor het wrak dat ik werd na mijn CVA’s, begon ik me op therapeutische basis aan het volk te tonen door eerst maar eens bij de plaatselijke Broodhoek wat krentenbollen te scoren.
restverschijnselenWe zijn vandaag de dag ons leven niet meer zeker, toch? Geweld, ziekte, appen in ‘t verkeer en vette pech is in onze “beschaafde” wereld aan de orde van de dag.
restverschijnselen